ايدز بيماریي است كه توسط ويروس HIV ايجاد مي شود. اين ويروس به سيستم ايمني در دراز مدت آسيب مي رساند و مبتلا به ایدز، در مقابل عفونت ضعيف مي شود كه در نهايت به مرگ او مي انجامد.

علائم اوليه اين بيماري عبارتند از: تعريق شبانه، ‌از دست دادن وزن، ‌بزرگ شدن غدد لنفاوي، خستگي مفرط، اسهال و  لكه هاي ارغواني روي پوست (كاپوسی ساركوما). 

 بيماري ديگر به نام هپاتيت، بيماریي است كه با عفونت ويروسی كبد مشخص شده و به روش هاي مختلف انتقال مي یابد. يافته هاي اخير پزشكي نشان مي دهد كه سوش هاي ویژه هپاتيت B و C باعث انتقال بيماري مي شوند. اشخاص آلوده به هپاتيت معمولاً‌ هيچ علامتي را مبني بر داشتن اين بيماري نشان نمي دهند. در صورت وجود علائم مي توان علائمي مانند خستگي، سردرد خفیف،‌ تب،‌ درد عضلانی و مفاصل، تهوع، استفراغ، كاهش اشتها، تب و زردی، درد شكمي منتشر و گاهي اسهال را نام برد. هر دو نوع هپاتيت B و C مي¬توانند عوارض بسيار سخت و مرگ باري مانند سرطان كبد، سيروز كبدي را ايجاد كند. پس از آلودگي شخص مبتلا ممكن است بدون اين علائم نيز به عنوان فرد ناقل بالقوه محسوب شود. هپاتيتB  وC معمولاً‌ به وسيله تماس با خون آلوده يا فرآورده هاي خوني آلوده منتقل مي گردد. اين ويروس ها همچنين می توانند از طریق مصرف داروهاي مخدر تزريقي،‌ خال كوبي، پيرسينگ (حلقه اندازی ، سوراخ کردن گوش، بيني و ...) منتقل شوند. ‌ويروس هاي هپاتيت همچنين به صورت بالقوه از طريق مايعات بدن شامل ادرار، اشك، اسپرم،‌ بزاق، شير مادر و مايع واژن منتقل مي شوند. از اين رو اين ويروس ها مي توانند از طريق تماس جنسي يا روابط مقاربتي انتقال یابند. عليه بيماري هپاتيت B واكسن وجود دارد. اين واكسن موجب توليد آنتي بادي عليه ويروس هپاتيت B شده و مانع ابتلا به بيماري مي¬شود. 

 

منو

اهداي پلاسما تداوم بخش زندگي بيماران خاص

Back to Top

Template Design:Dima Group